Η ψώρα είναι μία μεταδοτική νόσος του δέρματος με κύριο χαρακτηριστικό τη φαγούρα.
Προκαλείται από ένα μικροσκοπικό αραχνοειδές παράσιτο που ζει και αναπαράγεται στο δέρμα του ανθρώπου, το άκαρι της ψώρας. Το συγκεκριμένο παράσιτο ζει μόνο στο ανθρώπινο δέρμα.
Τα θηλυκά ακάρεα φωλιάζουν στο δέρμα και αναπτύσσονται κυρίως στα χέρια, τα πόδια, τα δάκτυλα, τους αγκώνες, την περιοχή γύρω από τις μασχάλες και πάνω από τα γεννητικά όργανα.
Πρέπει να διευκρινιστεί ότι η ψώρα δεν έχει καμία σχέση με την ψωρίαση που είναι αυτοάνοσο και μη μεταδοτικό νόσημα του δέρματος. Δεν έχει επίσης σχέση με τις ψείρες, τα παράσιτα που εμφανίζονται στο τριχωτό της κεφαλής, κυρίως των παιδιών.
Τα συμπτώματα της ψώρας είναι ο έντονος κνησμός και κατόπιν η δημιουργία εξανθήματος.
Η ψώρα προκαλεί εκτεταμένη φαγούρα και κηλιδωτό εξάνθημα (ερυθρό σε λευκή επιδερμίδα, μωβ ή καστανό σε πιο μελανή επιδερμίδα) στο σώμα και στα άκρα. Συνήθως τα συμπτώματα δεν παρουσιάζονται στο κεφάλι ή στο λαιμό. Η φαγούρα είναι χειρότερη τη νύχτα και όταν κάνει ζέστη.
Αν και ο κνησμός είναι διάχυτος, η νόσος στους ενήλικες δεν αφορά το πρόσωπο, το τριχωτό της κεφαλής και το λαιμό, ενώ αντίθετα στα μικρά παιδιά μπορεί να μεταδοθεί και στο κεφάλι και ιδίως στα μάγουλα. Τα επηρεασμένα άτομα μπορεί στη συνέχεια να γίνουν αλλεργικά στη ψώρα.
Η περιοχή του δέρματος που προσβάλλεται ξύνεται από τον άρρωστο με αποτέλεσμα να δημιουργούνται γδαρσίματα. Το δέρμα σταδιακά γίνεται σκληρό και δίνει την εντύπωση του εκζέματος. Από το ξύσιμο του δέρματος πολύ συχνά προσβάλλεται το δέρμα και από κάποιο άλλο μικρόβιο, οπότε δημιουργείται και μικροβιακή μόλυνση του δέρματος.
Το άκαρι της ψώρας μεταδίδεται από άτομο σε άτομο με στενή επαφή του δέρματος. Γι’ αυτό στους ενήλικες η μετάδοση γίνεται συνήθως με σεξουαλική επαφή. Στα παιδιά μεταδίδεται κυρίως από το σχολείο ή την κατασκήνωση. Σπανιότερα μπορεί να μεταδοθεί με τη χρήση κοινών κλινοσκεπασμάτων και πετσετών, γι’ αυτό και μπορεί να προσβάλλει μέλη της ίδιας οικογένειας. Το παράσιτο της ψώρας δεν μπορεί να ζήσει πάνω από 4-5 μέρες μακριά από το ανθρώπινο σώμα.
Η θεραπεία της ψώρας είναι απλή αλλά πρέπει να γίνεται με σχολαστικότητα. Περιλαμβάνει επάλειψη ολόκληρου του σώματος με ειδική αντιψωριακή λοσιόν.
Τα περισσότερα άτομα μπορούν να κάνουν θεραπεία με κρέμα ή λοσιόν που αλείφεται στο δέρμα και σκοτώνει τα ζωντανά παράσιτα. Τα φάρμακα που χορηγούνται τοπικά είναι καλύτερα να εφαρμόζονται μετά από μπάνιο.
Εκτός από τη θεραπεία που κάνει το άτομο που έχει προσβληθεί, πρέπει να κάνουν και τα άλλα μέλη της οικογένειας για το ίδιο διάστημα. Επίσης πρέπει να πλυθούν σε υψηλές θερμοκρασίες όλα τα κλινοσκεπάσματα.
*Ο ασθενής ανακουφίζεται από τα συμπτώματα της ψώρας εντός τριών ημερών από την έναρξη της αγωγής, ενώ παύει να μεταδίδει την νόσο περίπου 24 ώρες μετά την θεραπεία με ένα αποτελεσματικό αντιψωρικό παράγοντα.
