Ομαλός λειχήνας νυχιών

Ο ομαλός λειχήνας είναι ένα χρόνιο, φλεγμονώδες, αυτοάνοσο νόσημα. Πολλές φορές συνυπάρχει και με άλλα αυτοάνοσα νοσήματα όπως γυροειδής αλωπεκία, νόσος Crohn κ.α

Η ακριβής αιτιοπαθογένεια της νόσου παραμένει άγνωστη-πολλές φορές σχετίζεται με ηπατίτιδα C.

Ο ομαλός λειχήνας εκδηλώνεται  κλινικά με μικρές, επίπεδες, στίλβουσες πολυγωνικές βλάβες στο δέρμα, με διάμετρο 2 έως 4 χιλιοστά και με ευθροιώδες χρώμα (μωβ). Συνήθως εμφανίζεται σε σφυρά, καρπούς, κνήμες και οσφυϊκή χώρα. Στη δερματοσκόπηση των βλαβών ανευρίσκονται συχνά λευκές επιφανειακές γραμμές που καλούνται δίκτυο του Wickham.

Πλήν του δέρματος, ο ομαλός λειχήνας προσβάλλει ενίοτε τη στοματική κοιλότητα (δημιουργεί ένα λευκό-γκριζωπό δίκτυο σαν δαντέλα στο βλεννογόνο των παρειών) αλλά και τα νύχια.

Η προσβολή των νυχιών σε ασθενείς με δερματικές αλλοιώσεις ομαλού λειχήνα, ανέρχεται σε ποσοστό από 1 έως15%. Σαν μόνη εκδήλωση, η προσβολή των νυχιών φαίνεται να είναι σπάνια. Έχουν περιγραφεί πέντε τύποι ομαλού λειχήνα στα νύχια:

1. τυπικές αλλοιώσεις στο δέρμα, συνοδευόμενες από βλάβες στα νύχια,
2. άτυπες αλλοιώσεις στο δέρμα και διαταραχές στα νύχια,
3. βλάβες στο τριχωτό της κεφαλής και στα νύχια,
4. βλάβες στη στοματική κοιλότητα και στα νύχια και
5. αλλοιώσεις μόνον στα νύχια.

Οι αλλοιώσεις των νυχιών στον ομαλό λειχήνα, φαίνεται να είναι ποικίλες και
όχι χαρακτηριστικές για την πάθηση, εκτός ίσως από το πτερύγιο. Περιλαμβάνουν:  ραβδώσεις, βοθρία, υπονύχια υπερκεράτωση, λέπτυνση της ονυχαίας πλάκας, ονυχορρήξεις, περιφερική ονυχομάδηση και ατροφία τους, σαν κατάληξη σε κάποιες περιπτώσεις. Ακόμη έχουν αναφερθεί περιστατικά όπου η ονυχαία πλάκα παρουσιάζει χρώμα σκούρο κίτρινο, με επιφάνεια τραχιά και αυξημένη κυρτότητα, μοιάζοντας με τα νύχια στο σύνδρομο κίτρινου νυχιού. Πολλές είναι και οι βιβλιογραφικές αναφορές, οι οποίες συνδυάζουν αιτιολογικά το σύνδρομο της δυστροφίας των είκοσι ονύχων, με τον ομαλό λειχήνα.
Το πτερύγιο ίσως αποτελεί την πιό χαρακτηριστική για την πάθηση αλλοίωση των νυχιών, αν και παρατηρείται και σε άλλες παθήσεις. Σπάνια μπορεί να είναι και συγγενής διαταραχή. Χαρακτηρίζεται από την υπερτροφία του επωνυχίου, το οποίο, καθώς κατεβαίνει προς το ελεύθερο άκρο, σπάζει το ήδη λεπτό νύχι στα δύο, δημιουργώντας έτσι το νύχι σαν «φτερά αγγέλου». Το πτερύγιο δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί θεραπευτικά με επιτυχία, μια και πρόκειται για ουλώδη ιστό.
Στα παιδιά η προσβολή των νυχιών είναι σπάνια, δεν ξεπερνά το 4% και συνήθως οι εκδηλώσεις εδώ μοιάζουν με την τραχυωνυχία.
Η θεραπεία του ομαλού λειχήνα των νυχιών είναι δύσκολη και πρέπει να αρχίζει άμεσα, πριν από την οριστική καταστροφή τους.
Η επίσκεψη στη Δερματολόγο πρέπει να είναι έγκαιρη, ώστε με την κατάλληλη θεραπεία, να προλάβει την δημιουργία του πτερυγίου, το οποίο όπως ήδη αναφέρθηκε, είναι μόνιμο.